Kapuśniak

Jedna z moich ulubionych jesienno-zimowych zup tak zwanego „codziennego stosowania”. Pozostałe to barszcz ukraiński, zalewajka i grochówka. No bo czego chcieć więcej w ponure, zimne popołudnie, gdy człowiek wraca z pracy zmęczony, z żołądkiem przyklejonym do kręgosłupa? Talerz gorącej, sycącej zupy, a do tego pajda świeżego chleba z chrupiącą skórką – marzenie. Nie wiem jak Wasze, ale moje ślinianki na samą myśl ostro ruszają do pracy. A i buzia zaczyna się śmiać.

Zawsze gotuję więcej, bo kapuśniak ma to do siebie, że im więcej razy odgrzewany, tym smaczniejszy.

Składniki:

- 70 dag kiszonej kapusty

- 50 dag chudych żeberek wieprzowych

- 30 dag kiełbasy zwyczajnej lub jałowcowej

- 1 cebula

- 50 dag ziemniaków

- 4 ząbki czosnku

- 2 łyżki oleju

- 2 marchewki

- 1 pietruszka

- 1 łyżka majeranku

- 2 liście laurowe

- 3 ziarenka ziela angielskiego

- 3 ziarenka jałowca

- sól i świeżo zmielony czarny pieprz

Sposób przygotowania:

Żeberka kroimy na mniejsze kawałki. Obieramy cebulę i razem z kiełbasą kroimy w kostkę. Na patelni rozgrzewamy olej i przesmażamy żeberka z kiełbasą i cebulą. Odstawiamy.

Marchewki i pietruszkę obieramy i trzemy na tarce na grubych oczkach.

Kapustę odciskamy (sok zostawiamy), szatkujemy. Jeśli jest zbyt kwaśna – płuczemy. Zalewamy 2-2,5 l wody i zagotowujemy. Po zagotowaniu próbujemy wodę. Jeśli jest dla nas zbyt kwaśna – odlewamy, zalewamy kapustę świeżą wodą i ponownie zagotowujemy. Znowu smakujemy. Gdy test wypadnie pozytywnie, dodajemy starte warzywa oraz przesmażone mięso z cebulą, liście laurowe, ziele angielskie i jałowiec.

Obieramy czosnek, kroimy na plasterki i także wrzucamy do garnka. Doprawiamy do smaku solą i pieprzem i gotujemy do miękkości.

Obieramy ziemniaki, kroimy w grubszą kostkę i gotujemy w małej ilości wody w osobnym garnku, ale tak, aby pozostały delikatnie twardawe.

Wyjmujemy z gotującej się kapusty ugotowane do miękkości żeberka, oddzielamy mięso od kości i kroimy na kawałki. Wrzucamy z powrotem do kapusty razem z podgotowanymi ziemniakami, dodajemy majeranek (rozcierając go w dłoniach, aby wydobyć aromat), próbujemy i ewentualnie jeszcze doprawiamy (sól, pieprz, pozostały z odciskania sok z kapusty). Gotujemy wszystko razem na małym ogniu (tylko takim, aby spokojnie zupa sobie „bulkała”) około 20 minut.

Teoretycznie teraz powinno się dać kapuśniakowi odpocząć do następnego dnia, aby się „przegryzł”, ale u mnie ten numer nigdy jeszcze się nie udał.